Tijdens de eerste levensjaren voltrekt zich in het kind een merkwaardig maar fundamenteel verschijnsel dat we hechting (attachment) noemen. Niemand ontkomt er aan, het gaat hier om een niet vrijblijvende opvoedingsopdracht waarbij het hechtingsproces wordt geïnitieerd door de moeder en het kind alras flink meedoet. De wijze hoe deze communicatie over en weer tussen kind-moeder gebeurt blijkt bepalend te zijn voor latere, zakelijke en intieme, relaties. Het gaat uiteindelijk om de manier hoe we met elkaar omgaan, elkaar liefhebben. In deze bijeenkomst gaan we dieper in op de werking en ontwikkeling van het hechtingsproces en bespreken de verschillende soorten hechtingen. De taak van de professionals, die met kinderen en hun ouders bezig zijn, om de zich goed ontwikkelende hechting te empoweren en onveilige hechting bij te sturen, komt als vanzelfsprekend aan bod.
Zoals volwassenen schrijven, zo schrijven kinderen via hun tekeningen. M.a.w. kinderen schrijven hun denken, hun meningen, hun manier van de werkelijkheid te zien, hun gevoelens, hun angsten en fantasieën o.m. uit door te tekenen. Het belang van tekenen kan dus niet onderschat worden. In deze bijeenkomst / tekst gaan we het belang van tekenen voor kinderen na, beschrijven het ontwikkelingsproces van tekenen en gaan dieper in hoe je het best kan communiceren met kinderen over hun tekening. Ouders spelen daarbij een mede-opvoedkundige rol. En de professional? Kan zij in het incorporeren van 'kindertekeningen' in haar beroepsbezigheden excellenter worden?